صبح که از خواب بیدار شدیم همانطور که دختر گفته بود تبدیل به یک جن شده بود. من بسیار اندوهگین شدم اما خوب کاریش نمیشد کرد. دختر باید بر میگشت. با هم به سمت خارج دهکده رفتیم. مردم با دیدن دختر جنی وحشت زده و هراسان از همه طرف فرار میکردند. در آخرین قدمها بود که اژدها پرواز کنان به سراغم آمد و گفت بدو بدو درخت پیر!
ترس برم داشت. چه اتفاقی برای درخت پیر افتاده بود؟ با دختر به سمت درخت دویدیم. وقتی که به آن رسیدم دیدم که هاله ی سیاهی دور درخت را فرا گرفته است. با زحمت هاله را کنار زدم و به کنار درخت رفتم. درخت را دیدم. به سختی نفس میکشید. با آن صدای کلفت و مهربانش گفت: دیر آمدی فرزند. سالهاست که انتظار تو را میکشیدم! از خجالت داشتم آب میشدم. آخر وقتی که من داشتم به دنیا می آمدم مادرم بسیار مریض شده بود و ممکن بود مادر و فرزند هردو بمیرند. این طور شد که در آخرین لحظات پدرم مادرم را در سوراخ وسط درخت گذاشت و درخت کهنسال با دم جادویی خود من و مادرم را نجات داد. به این ترتیب بود که درخت من را فرزند خودش میدانست. گریه کنان خودم را به آغوش درخت انداختم. گفتم چی شده؟ چه اتفاقی افتاده؟ گفت ارواح خبیث، ارواح خبیث داشتند به دهکده حمله میکردند. خواستم جلویشان را بگیرم اما یک لحظه غفلت کردم و حالا زهر جادوی آنها در جانم نشسته است. با هم نفس که میکشم خود را یک قدم به مرگ نزدیکتر احساس میکنم و نیروی زندگی در من به زوال میرود.
این اصلا خوب نبود. درخت پیر هزاران سال بود که روح زندگی را در آن اطراف میدمید و حالا اگر او میمرد معلوم نبود که چه اتفاق وحشتناکی برای تمام موجودات آن ناحیه می افتد. وقتی که پیش بقیه برگشتم متوجه شدم که برگ تمام درختان آن ناحیه زرد شده است. رایحه ی غم انگیزی در فضا جاری بود. وقتی که موضوع را به اژدها گفتم به فکر فرو رفت. در همین حال متوجه شدم که دختر جنی نتوانسته صبر کند و به پیش مادر خود یعنی مادر فولاد زره برگشته است. اژدها سربلند کرد و گفت: این مشکل فقط به دست مادر فولاد زره حل میشود.

ادامه دارد